Herbata jeden z najpopularniejszych napojów na świecie, przyrządzany z roślin z rodzaju Camellia które występujące w dwóch gatunkach i pochodzą w Azji. Najbardziej znaną z herbacianej rodziny  jest herbata chińska, czyli Camellia Sinensis. Rośnie w chłodnych, wysokogórskich regionach środkowych Chin i Japonii. Krzew herbaciany na plantacjach osiąga wysokość do 4 metrów. Największe okazy drzewek i zapewne najstarsze można zobaczyć w regionie Xis-huang-banna w prowincji Yunnan. Okazy mają 32 metrów wysokości, średnica pnia mierzy nieco ponad metr, zaś ich wiek szacuje się na ok. 1700 lat. Druga odmiana rośliny to Camellia Assamica najlepiej rozwija się w wilgotnym, tropikalnym klimacie północno-wschodnich Indii oraz chińskich prowincjach Szechuann (Syczuan ) i Yunnan. Drzewo herbaciane osiąga wysokość  około 15 metrów a liście z niego można zrywać przez 40 lat.

Camellia Sinensis – Herbata chińska, ma niską zawartość garbników i nadaje się najlepiej do produkcji herbaty zielonej. Krzewy chińskie są bardziej odporne na mróz, mają węższe i delikatniejsze liście. W Chinach od wieków krzyżuje się rośliny herbaciane z różnych regionów upraw w celu uwydatnienia ich korzystnych cech. Tym samym mamy mnogość odmian chińskiej herbaty. 

Camellia Assamica – Herbata assamska, jest podobna do odmiany chińskiej jednak produkuje się z niej herbaty czarne. Assamikę uprawia się w Indiach, Japonii, Birmie, Indochinach, oraz na Cejlonie i Jawie.

Jest piękna legenda o powstaniu napoju herbacianego. Podobno w 2737 roku p.n.e. chiński cesarz Shennong, siedząc wśród herbacianych krzewów pił gorącą przegotowaną wodę. Zerwał się wiatr i strącił do jego filiżanki kilka liści herbaty. Woda zmieniła swój kolor na jasno zielony a smak zachwycił cesarza i tak powstała pierwsza herbata na świecie.

Czarną herbatę odkryto przez przypadek a raczej pomyłkę. Podczas jednej z podróży morskiej z Chin do Anglii ładunek zielonej herbaty zamókł. Mokra herbata zaczęła fermentować, przez co zmieniły się jej wszystkie właściwości, od koloru liści po aromat naparu. Herbata jednak była zbyt cenna by ją po prostu wyrzucić, dlatego wysuszono ją i zaparzono pomimo „zepsucia”. Wkrótce potem okazało się, że smak zdobył wielu amatorów i proces fermentacji zaczęto przeprowadzać na szerszą skalę.

Dla zdrowia i urody

Herbata zawiera wiele cennych pierwiastków mineralnych, witamin i przeciwutleniaczy, dzięki czemu wpływa korzystnie na nasze zdrowie. Zaleca się picie od 4 do 5 filiżanek herbaty dziennie.

W czystej postaci, bez mleka i cukru, nie zawiera żadnych kalorii a przy okazji tłumi apetyt i wspomaga odchudzanie. Dlatego jeśli zmagasz się z nadmiarem kilogramów to warto po nią siegnąć. Herbata ma właściwości odprężające, ale dzięki zawartości kofeiny (zdecydowanie mniej niż kawa) również podnosi poziom energii.Zieloną i czarną herbatę można stosować jako domowy środek przeciwpróchniczy. Ich właściwości antybakteryjne wzmacniają zęby, hamują powstawanie płytki nazębnej oraz zapobiegają próchnicy.

Zielona herbata zawiera flawonoidy, nazywane „witaminami nowej generacji”, które wychwytują wolne rodniki, oraz zmniejszają wzrost tkanki nowotworowej.

Czarna herbata wykorzystywana jest przez firmy kosmetyczne jako substancja barwiąca, np. w szamponach koloryzujących. Jeśli masz ciemne włosy i chcesz ożywić i odświeżyć ich kolor, dodać połysku i miękkości, to warto raz w tygodniu zrobić sobie płukankę z herbaty. Przygotuj napar czarnej herbaty. Zaraz po umyciu włosów ostudzoną płukanką przepłucz włosy, nie spłukuj.

Herbata, a w zasadzie okłady z niej świetnie radzą sobie z workami i cieniami pod oczami. Jeśli chcesz “odświeżyć” sobie oko – zaparz herbatę w torebce, następnie torebkę wystudź i zimy okład połóż na oczy na 10-15 minut. 

W przypadku poparzenia słonecznego możemy zastosować kojące okłady z herbaty a zawarta w niej tanina sprawi, że cierpiąca skóra szybciej wróci do zdrowia. 

Herbaciane ciekawostki

Najpopularniejsze herbaty to zielona, czarna i biała. Biała herbata zawiera najmniej kofeiny. Herbatę zieloną i czarną robi z liści tej samej rośliny, różnica jest w procesie przygotowania. Czarne herbaty powstają z liści, które są fermentowane, a następnie podgrzewane w celu usunięcia wilgoci. Ciepło zmienia kolor liści na czarny. Zielonej herbaty nie można zalewać wrzątkiem.

Jeśli pijesz regularnie zieloną herbatę, twoja skóra wydziela specyficzny zapach, którego nie lubią komary i inne robaki.

W Wielkiej Brytanii bardzo popularna jest herbata z mlekiem. Zwyczaj ten zapoczątkowany został z bardzo praktycznych powodów a nie z uwagi na smak. W domach mniej zamożnych używano słabej jakości porcelany, która pękała pod wpływem wrzątku. Chcąc przedłużyć życie użytkowe porcelany, do filiżanek zaczęto wlewać najpierw mleko, a następnie dolewano herbatę. Mleko schładzało napój i filiżanka pozostała cała. 

Z fusów herbacianych możesz sobie powróżyć. Profesjonalnie nazywa się to tasenografia i jest to zwyczaj znany od wieków głównie w Chinach i krajach anglosaskich. Po zaparzeniu i wypiciu napoju oglądasz wzory z liści herbacianych ułożonych na dnie naczynia. Kształt jaki zobaczysz jest przepowiednią na przyszłość. But może oznaczać podróż, krąg to symbol szczęścia, a krowa zwiastuje narodziny dziecka.

Daj znać jaką herbatę najbardziej lubisz.

Aloha, namaste, :*

Sylwia.

P.S. Zdjęcia ilustrujące dzisiejszy artykuł są z mojej podróży do Chin (2015r.) W Jangshuo zachwyciły mnie plantacje herbaciane położone na wzgórzach, wysoko, wysoko. Powierze miało niezwykły zapach. A serwowana herbata była naprawdę przepyszna!